Δεκέμβριος 2013.
Πατρα.
Η μικρή τρωει από τα σκουπίδια στο σχολείο της.
Αφιερωμένο στους "καταραμένους" που μας κυβερνούν και στους "κοιμισμένους" δηλαδή σε όλους εμάς.
Ντρέπομαι που υπάρχω...


O Ηρώδης ήταν τυφλός

Τα Χριστούγεννα του 2000 ένας μικρός άγγελος κατεβαίνει στη γη για να γιορτάσει μαζί με τους ανθρώπους τη γέννηση του θείου βρέφους. Μερικές φορές όμως τα ταξίδια και η ζωή δεν είναι όπως τα φανταζόμαστε και ο μικρός άγγελος θα μάθει για καλά το μάθημα αυτό όπως και το γεγονός πως η αγάπη βρίσκει πάντοτε μια λύση ενώ η αδιαφορία μια δικαιολογία. ΄Ενα παραμύθι για παιδιά και για όσους ξέχασαν πως ήταν παιδιά...
'Ενας σκύλος που παίζει με τα παιδιά.
Δεν είναι μεγάλο το όνειρο και όμως μπορεί να παρει τόσο χρόνο για να γίνει αλήθεια...
...Η Τζέσι σήμερα θα φύγει από το σπίτι.
Πέντε μέρες μονάχα...
Η σπιτονοικοκυρά φοβάται για τα πατώματα της.
Το κουτάβι είναι πιο τρομακτικό από όλα όσα γίνονται γύρω μας....
Τα παιδιά θα μείνουν πάλι κλεισμένα σε έναν κόσμο ψεύτικο.
Λίγη ακόμα θλίψη στη ψυχή...
Μια ανάσα που τελικά δεν μπόρεσα να πάρω...
Μόνο λύπη.
Σαν κοιτώ τους ανθρώπους φοβάμαι...
Μια ανάσα...
Μονάχα μια...
Μακριά τους...

Νοαμ Τσόμσκι¨"Η Ελλάδα κύριο θύμα καταστρεπτικών προγραμμάτων..."

Ο Νοαμ Τσόμσκι επανεμφανίστηκε με την παρακάτω επιστολή για το θέμα της Ελλάδας...

«Από το οικονομικό κραχ του 2008 μέχρι σήμερα, οι Ευρωπαίοι ηγέτες εμμένουν στην εφαρμογή πολιτικών λιτότητας, τορπιλίζοντας με αυτόν τον τρόπο την προοπτική να υπάρξει ανάκαμψη και τιμωρώντας τους πληθυσμούς τους. Οι εφαρμοζόμενες πολιτικές θα υπονομεύσουν το κοινωνικό συμβόλαιο που κατακτήθηκε ύστερα από πολύχρονους λαϊκούς αγώνες. Αυτή η έκβαση άλλωστε -όπως έχουν παραδεχθεί κατά καιρούς κι ανοικτά- μπορεί να αποτελεί και το κυρίαρχο κίνητρο για το όλο εγχείρημα.
Η Ελλάδα υπήρξε το κύριο θύμα αυτών των καταστρεπτικών κι από πολλές απόψεις βάρβαρων προγραμμάτων. Την ίδια στιγμή, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των εξελισσόμενων κινημάτων σε όλη την Ευρώπη, που αμφισβητούν τα συγκεκριμένα προγράμματα κι επιδιώκουν την ανατροπή τους. Οι επιλογές που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες είναι δύσκολες και οδυνηρές. Πλην όμως είναι ιστορικής σημασίας, όχι μόνο για το μέλλον της Ελλάδας, αλλά για το σύνολο της Ευρώπης και για ολόκληρο τον κόσμο».

Π. Κοροβέσης: Τώρα θα δουν τα βουτηγμένα στο αίμα χέρια τους

Π. Κοροβέσης: Τώρα θα δουν τα βουτηγμένα στο αίμα χέρια τους

Η παραπομπή οδηγεί στο tvxs.gr και στην ενδιαφέρουσα άποψη του Περικλή Κοροβέση για το εκλογικό αποτέλεσμα και στο τι πιθανόν να ακολουθήσει.... ΕΔΩ 

Θερμοπύλες...

Δεν είχα ελπίδες για κάποιο συγκεκριμένο αποτέλεσμα στις εκλογές.
Όπως πολλοί  γνωρίζουν  η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη ωςένα σημείο.
Απλά δεν περίμενα να κυριαρχήσει ο φόβος.
Και αυτό έγινε.
Η χώρα τυπικά μπορεί να μην έχει πτωχεύσει όμως πολλοί άνθρωποι στα αλήθεια δεν έχουν να φάνε. Κυριάρχησε για μια ακόμα φορά ο ατομισμός και η μικροπρεπής στάση απένατι σε μια ιστορία που γράφεται.
Λυπάμαι.
Αν ο Λεωνίδας φοβόταν στις Θερμοπύλες  κανείς δεν θα τον θυμόταν.
Οι Πέρσες πέρασαν αλλά κανένας τους δεν νίκησε.
Η ιστορία δεν γράφεται με σκυμένο το κεφάλι...
Λυπάμαι...
(και μόλις έμαθα πως οι "σύμμαχοι" μας υπενθύμησαν πως θα πρέπει να σεβαστούμε την "υπογραφή" μας, άλλωστε μόλις τους δώσαμε το δικαίωμα...)

Ενα μάλλον επικίνδυνο βιβλίο...

O Λέον Τολστόι υπήρξε ένας ευφυής και συγχρόνως ευαίσθητος άνθρωπος. Οι περισσότεροι  τον γνωρίζουν  απο τα μνημειώδη και πολυσέλιδα έργα του. ¨Ομως ο Τολστόι ήταν και ένας ισχυρά πολιτικά  σκεπτόμενος άντρας. Το βιβλίο που ακολουθεί δεν θα το βρείτε στα βιβλιοπωλεία της χώρας μας αφού για κάποιο άγνωστο λόγο δεν μεταφράστηκε ποτέ (από όσο τουλάχιστον γνωρίζω) Η μετάφραση στα αγγλικά επίσης έρχεται απο το 1894. Γιατί άραγε έιναι τόσο επικίνδυνο αυτό το βιβλίο; Ίσως γιατί ο Τολστόι ενέπνευσε τον Γκάντι στην ειρηνική του επανάσταση ή γιατί εισάγει μια νέα πολιτική θεωρία που στο άκουσμα της ακόμα και οι πιο "διαβασμένοι πολιτικοί "αναλυτές ή συζητητές  γελούν;
Το βιβλίο είναι ελεύθερο δικαιωμάτων και μπορείτε να το κατεβάσετε ΕΔΩ
...άλλωστε ο ίδιος ο Τολστόι έχει παραιτηθεί εν ζωή από όλα τα συγγραφικά του δικαιώματα...

Υπάρχει και το φιλοσοφικό ποδόσφαιρο...

Οι αναρχικοί κωμικοί Monty Pythons είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για τον αγώνα που ακολουθεί. Φαίνεται πως σε αυτό το ποδόσφαιρο ήμασταν καλύτεροι...

δείτε το συναρπαστικό αγώνα  ΕΔΩ

FLATLAND - Α ROMANCE IN MANY DIMENSIONS



 Ένα εξαιρετικό βιβλίο από το 19ο αιώνα. Ο Edwin Abbott Abbott ήταν ο πρώτος που μίλησε για ένα πολυδιάστατο σύμπαν. Όμως το μεγάλο μυστικό δεν κρύβεται στην φυσική και στα μαθηματικά αλλά στην συμπεριφορά του πρωταγωνιστή του του "Τετράγωνου" που ζεί εγκλωβισμένος σε ένα δισδιάστατο σύμπαν.Ο"Τετράγωνος" κάποια στιγμή  αντιλαμβάνεται πως ο κόσμος είναι κάτι περισσότερο από αυτό που βλέπουμε και στον αγώνα του να πείσει τους γύρω του πως υπάρχει αυτός ο "άλλος" κόσμος πληρώνει το τίμημα που αντιστοιχεί σε κάθε πρωτοπόρο πνεύμα...


(το βιβλίο μπορείτε να το κατεβάσετε από τον σύνδεσμο http://www.gutenberg.org/ebooks/201 και είναι ελεύθερο δικαιωματων)

Ο Μάρξ, Ο Κασιδιάρης και άλλοι επαναστάτες...

Θυμάμαι μια παλιά ταινία του James Bond και μου έρχονται στο μυαλό τα λόγια της Αλέκας Παπαρήγα. "Αυτό που βλέπετε είναι μια αναδιάταξη του παγκόσμιου κεφαλαίου. Η καταστροφή κεφαλαίων είναι μια τακτική..."
Στην ταινία Goldfinger ο κακός είχε ένα μεγαλειώδες σχέδιο. Αφού αγόρασε μεγάλες ποσότητες χρυσού θα εισέβαλε στο Fort Knox όχι για να κλέψει ολα τα αποθέματα χρυσού της υπερδύναμης αλλά απλά για να τα αχρηστέψει για πάντα με μια μεγάλη έκρηξη έτσι ώστε τα δικά του "κομμάτια χρυσού" να πάρουν τεράστια αξία. Ευτυχώς ο καλος μας πράκτορας με λίγο  σεξ και  βοήθεια από την τύχη απέτρεψε τον πλουτισμό ενός μονάχα ανθρώπου. Τι τρομακτικό θα ήταν αυτό αλήθεια και πόσες σελίδες θα σπαταλούσε ο Μίμης Ανδρουλάκης ως γνήσιος αντικαπιταλιστής που θεωρεί πως η πένα του είναι χρυσή στην ανάλυση του γεγονότος. Με τρομάζει...
Μα το ακόμα πιο τρομακτικό είναι πως τούτο το περίεργο αξίωμα το εφαρμόζει πια το σύνολο της κοινωνίας...
Έχει δίκιο η Αλέκα, αυτό πρέπει να της το αναγνωρίσω.
Όπως και ο φίλος της ο Μάρξ που μιλούσε για την υπεραξία, και τη λαική κυριαρχία και όλα αυτα τα σχετικά.
Ομως και οι δύο σύντροφοι χάνουν κάτι.
Ο Μάρξ το γεγονός πως η θεωρία του θα σκοντάψει πάνω στην ανθρώπινη ματαιοδοξία  και απληστία και η καλή μας η Αλέκα πως η θεωρία της θα σκοντάψει πάνω στην ανθρώπινη ματαιοδοξία και απληστία.
Σύμπτωση....
¨Ενας Στάλιν και άπειροι μικροί ιδιοκτήτες που θέλουν να κρατήσουν για πάντα τις πολυπόθητες μικρές τους ή μεγάλες  "περιούσιες" αφού αυτό και μονο τους επιβεβαιώνει είτε το ονομάσεις εξουσία είτε πλούτο.
Προσπάθησε να τους στερήσεις τούτο το μάταιο απόκτημα και ή θα βρεθείς στα γκούλαγκ είτε στο δρόμο αν νοικιάζεις ένα σπίτι απλά.
Τούτη η αναποδη αρετή  ονομάζεται απληστία.
Μια κατάσταση που κανένα πολιτικό βιβλίο δεν την αναφέρει σαν πνευματική ιδιότητα. Ακόμα και όταν μιλούν για αυτήν κανένας δεν αναρωτιέται από που πηγάζει, απλά υπάρχει και ναι μαντέψατε σωστά, είναι κακό, ω ναι πολύ κακό!.
 Όμως;...
Μπορώ εύκολα να αναγνωρίσω το θυμό του κ. Κασιδιάρη. Συγχωρήστε τον, ήταν τα δεκαπέντε λεπτά δημοσιότητας του, όπως θα έλεγε και ο Αντι Γουόρχολ ,που του κηλίδωσαν δύο τσούπρες που κανονικά θα έπρεπε να έχουν απελαθεί, όμως να πάρει, το χρώμα του δέρματος τους είναι λευκό. Τελικά και η δική του θεωρία κάπου τον προδίδει. Λευκό δέρμα καλό, μαύρο δέρμα κακό. Μπερδεύτηκε ο κακομοίρης. Αμαθής, ή μάλλον χειρότερα ημιμαθής, είπε να πάιξει και αυτός ένα παιχνίδι με γραβάτα που όμως δεν το ήξερε καλά σαν τον "μειλίχιο" συνομιλητή του τον κ.Προκόπη Παυλόπουλο που ανήκει στην κάστα των ανθρώπων που κατέστρεψε την Ελλάδα και ήταν  σαφέστατα πιο αποφασισμένος να μην χάσει το μερτικό του στην νέα μοιρασιά, στο νέο στατους που πάει να δημιουργηθεί.  Τουλάχιστον ο άμοιρος Κασιδιάρης ήταν ειλικρινής. Σαν κακομαθημένο παιδί. Με ενόχλησες, σε χτύπησα. Ένα είδος Πέτρου Τατσόπουλου στο πιο ακροδεξιό του.
Πολύ θλίβομαι.
Πολύ...
Αν οι άνθρωποι δεν μπορέσουν να αναγνωρίσουν την ρίζα του κακού οι θεωρίες τους θα πέφτουν στο κενό και την ώρα που αυτοί θα βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση θα χτυπιούνται μεταξύ του λες και μερικοί μώλωπες που θα προκαλέσει ο ένας στον άλλον θα είναι σημαντικοί όταν ο ιατροδικαστής θα βρει τα διαλυμένα τους κορμιά στο τέλος του γκρεμού..
Και ύστερα, όντας νεκροί,  ο ένας θα τιμωρήσει τον άλλον...
Ο Σταιλιν θα πυροβολεί τον Τρότσκι την ίδια ώρα που οι μερικοί αριστεροί θα περιμένουν να παρουν την σειρά των ευγενών στην γκιλοτίνα της Γαλλικής επανάστασης ενώ  ο Ναπολέωντας θα καραδοκεί στην γωνία...
Που χάθηκε η μετάφραση της εικόνας που βλέπουμε σήμερα;
Πως φτάσαμε μέχρι εδώ;
Κανένας δεν άκουσα να λέει την λέξη απληστία.
Και το αμάρτημα είναι ομαδικό και κατ' εξακολούθηση...
Απλά μερικοί είναι πιο έμπειροι σε αυτήν και θα φάνε τους άλλους που δεν είναι και τόσο μελετημένοι και περιορίζονται σε απλά φακελάκια πολεοδομικής παράβασης ή αφαίρεσης μαστού. Η στην απόκτηση ακριβών αυτοκινήτων που δεν μπορούν έτσι και αλλιώς να ξεπληρώσουν.
Θλίβομαι μα αισιοδοξώ...

Τα λέμινκς βουτούν όλα μαζί στην θάλασσα και ω τα καημένα πάνε...
Όλα;!
Νομίζω μερικά μένουν πίσω μασώντας κάτι τρισάθλια άχυρα υπομονετικά ενώ σκέφτονται πως έχουν υποχρέωση να "κρατήσουν" μέσα στην γενική αυτοκτονική παράνοια του γένους τους για χάρη του ίδιου τους του γένους....



Günter Grass, ο νοήμων Γερμανός...

Αυτό είναι το ποίημα που έγραψε ο Gunter Grass για την ελλάδα.
Κρίμα που αυτά που αυτός γνωρίζει εμείς ή τα αγνοούμε ή τα ξεχναμε.
Λογική η "κρίση" για την Ελλάδα.
Ισως μέσα από τον πόνο να θυμηθούμε...

 

Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

«Κοντά στο χάος, διότι δεν ταιριάζει στις αγορές.
Αποστασιοποιήθηκες από τη χώρα που σου έδωσε ρίζες.
Ό,τι αναζήτησες με την ψυχή σου, έκρινες πως κατέκτησες.
Και τ' αξιολόγησες μ' αξία απολειφαδιού.
Σαν γυμνή ταπεινωμένη, διαπομπεύουν τη χώρα τούτη,
μα παροιμία δίδασκε να της χρωστάς ευγνωμοσύνη.
Καταδικασμένη στη φτώχεια, χώρα με πλούτο
που διακοσμεί μουσεία, με ανοίκεια και λάθρα λάφυρα.
Ορδές επέδραμαν με όπλων βία
στ' αγιασμένα νησιά σου, κρατούσαν τον Χαΐδερλιν* στων στολών τις τσέπες.
Χώρα έγινες ανεπιθύμητη, ενώ Συνταγματάρχες σου
γίναν καλοδεχούμενοι σύμμαχοι.
Χώρα αποκαθηλωμένη από δικαιώματα, στημένη από ισχυρογνώμονες,
αυστηρά και δίχως έλεος.
Αντιστέκεται μαυροντυμένη η Αντιγόνη και στο πανελλήνιο
πένθος φέρει ο λαός, αυτός που κάποτε ήταν ξένιος.
Μακρά απ' τα σύνορα οι οικείοι του Κροίσου κόμισαν ό,τι έλαμπε χρυσό
κι εσύ τα δέχθηκες στα κελάρια σου.
Πιες! Επιτέλους πιες! Οικτίρουν οι υποτακτικοί των επιθεωρητών
αλλά οργίλος ο Σωκράτης πετά το ποτήρι γεμάτο.
Βλασφημούν σε μεικτή χορωδία την ουσία και τον λόγο σου,
ενώ οι θεοί ξεσηκώνονται όταν τους εξορίζεις απ' τον Όλυμπο...
Δίχως φιλότιμο θα μαραθείς δίχως τη χώρα τούτη,
το πνεύμα που σε εμπνεύστηκε Ευρώπη»...